.jpg)
Tanggal tarikh 26.06.2010...
Tarikh yg x kn mungkin aq lupakn, bermulah kisahku sebagai seorang musafir yang m'embara dr ngeri trcinta ke suatu tmpat yg asing skali bgku...BUMI MELAKA................Dgn kputusan SPM yg ku kira ckup baik inilah yg mmbw aq jauh dr kluarga, mnggenggam sebuah harapan dn juga impianku...impian dkala aq msih kecil...ingin skali mnjejakkan kaki ke menara gading dn ALHAMDULILLAH, dgn izinNYA aq kini brada dcni...
Aq sangkakn panas hingga ke petang,rupanya hujan d tenghari.............Aq seakan tidak bisa hidup dcni....duniaku pula smakin hari smkin sukar.....haluanku pula smkin hari smkin sempit..pndgnku pula smkin hari smkin kabur..........................................................kakiku pula smkin hari smkin berat.........lantas,aq trduduk, trsungkur mnangisi hidupku...........hidup tiada lg brsndarkn kegembiraan..hnya brharap masakn trus brlalu dan tamat dpnghujungnya..jauh skali aq mnyesal dgn ape yg aq lakarkn....ttpi,aq buknlah insan yg kuat...aq buknlah insan yg sempurna,bisa trsenyum dkala hati brduka, tidak bisa gmbira dkala hati sdg merana....
- Hari Pendaftaranku sebagai MAHASISIWI.............
- Jam 10pg, kluargaku pn brtolak dr rumah...waktu 2,trus trang aq katakn hati aq sgt berat utk prgi jauh dr kluarga..buknlah aq tdk prnh brjauhan dgn kluargaku...ttpi,saat ini aq berasakn yg aq tdk bleh brpish jauh dr mereka...nk kata aq ni ank manja,aq buknlah ank bongsu....ttp,aq mmg rapat dgn mamaku....mgkin 2 yg mnybbkn aq berat hati utk mninggalkn mereka....
- Spnjg prjalanan ke MELAKA...aq hnya diam shaja, mcm2 yg aq fkirkan, tntg khidupnku d kampus..mcm mana agknya kwn2 dsana...bleh ke aq mnyesuaikn dri dsana nanti...(sgalanya brmain d fkiranku.............)
- Jam 12 tghari, ALHAMDULILLAH....aq dn kluaraga slamt tiba d kampusku.....mcm biasa,aq pn g mndaftarkn dri dtemani kakkku....slpas mndaftr,aq pn brgerak mnuju ke kolej kdiamanku.............mama, adk dn kakakku sibuk mmbntuku m'angkat brg2ku...sebaik mnjejakkn kaki ke dlm bilikku....ada seorg dr roomateku tlh smpai...slpas brsalaman dgn mereka dn meletak brg, aq lantas turun utk brjumpa kluargaku..............
- Waktu itu, aq tdk dpt mnahan air mataku dr m'alir....maka,brjuraianla air mataku saat itu...apath lg bila mlihat mama dan ayhku juga turut m'alirkn air mata.....aq peluk dn aq cium pipi mereka saat itu.....payah skali utk aq mneruskn niatku kala itu....ttpi,mndgr pesanan dn nasihat dr mereka yg mmbuatkn aq trus kuat utk trus berada d cni shngga ke hari ini.........................tnpa mereka,aq rasa aq tdk mmpu lg utk brjuang......................I LOVE U ALL.........................
- Bermulanya Pengembaraanku....
- Tiap hari, aq akn mnghadiri kuliah....bleh dkatakn hmpir tiap hari aq prgi seorng dri...nk katakn aq ni xda kwn,aq pn xthu nk ckp cm ne...cuma aq blum dpt mnyesuaikn diri dgn org2 dcni....aq mnjadi seorang yg lbih independent dn suka mnyendiri....(jauh skali dgn sikapku d kmpung...tp,biarlh...asalkn aq selesa dgn diriku......:-) ) habs shaja kuliah,aq akn sgera pulang ke bilik..jauh skali utk mlepak brsma2 kwn2 skelas......spnjg prjalanan pulng ke bilik,aq akn menangis...dn kdgkala aq akn snggh dn duduk dtepi tasik trmenung sndirian.............(aq seakan hidup d duniaku sndiri.....)
- Stibanya d bilik, aq lbih gemar buat hal ku sndiri...kdgkala,aq akn menulis madah2 brkenaan hidupku...dcnilah aq mncipta suatu hobi yg tdk prnh aq lakukn d shngga ke saat ini...d kala aq brsendirian, aq msih melakukannya.....
- Begitulh rutin harianku...aq jauh skali ingin brgaul dgn kwn2 d cni...aq lbh gemar utk dduk bersendirian dn mnghabiskn masa d bilikku...aq seakn tdk pduli ape yg org ingin katakn tntg diriku..."sombong","pendiam" or yg seangkatan dgnnya...bgku itu semua tdk pnting..biarlh aq dgn diriku...aq tdk ingin mnjadi org lain semata2 ingin mmpunyai kwn...mgkin org akn kata aq ni x reti brsyukur...aq brsyukur bahkn amat brterima kasih krana shngga kini aq msih mmpunyai kluarga dan teman2 yg mmberi skongn pd aq...klu tdk dh lama agknya aq angkat kaki dr cni..tp,syukurlah aq masih dberi akal utk brfkir..................
- Jatuh Bangunku................................
- Hidup sbgai manusia buknlah senang....adakalanya kita akn brada d ats dn adakalanya d bwh....kdgkala waktu itu baru kita sedar langit itu tggi atau tdk....baru kita tahu yg mana permata dn yg mana kaca.....aq dh lali bahkan seakan tiada rasa tatkala mlihatnya....(hati ku mnjadi beku dn tdk brperasaan lg......................)
- Mnggenggam amanah buknlah ssuatu yg mudh,adakalanya aq ingin skali kmbali ke alam persekolahanku.....d c 2,aq lbih istiqamah dn sntiasa dkelilingi mereka yg saling brkasih sayang....aq rasa tenang tiap kali menemui mereka...................ALLAHUAKHBAR!!Betapa bsarnya nikmat ALLAH itu.......
Ku akhiri nukilanku ini....dgn DOA RABITAH (DOA SEWAKTU AQ BERSAMA TEMAN2KU...)
Add caption |
Perkenankanlah permintaanku ini...~Aamiin~.. :o :
kisah yang indah..
ReplyDeletefollow sy k..
shukran sbb sudi bc blog sy ini..insyaAllah...harap dpt maikuti kisah awk pula...:-)
Deletebyk bsabar ye..sume org ade kisah pahit ..ak pon pnh lalui mse skola rendah...mmg sakit asenye..
ReplyDeletetrima kasih nana...insyaAllah,aq akn trus tbah mngadapi sgalanya...doakn aq kuat k..
ReplyDelete